Πάλι στο σάκο του Αϊ-Βασίλη

Το παραμύθι ξαναρχίζει
όπου η ζωή τελειώνει.
Κι αν έξω ακόμη δε χιονίζει
η μνήμη εντός το στρώνει.

Τη νύχτα αυτή των Χριστουγέννων
βρίσκει η αγάπη κέντρο.
Καρδιές κρεμάστε ερωτευμένων
να στολιστεί το δέντρο!

Μέσα στα σπίτια το γλεντάνε
γέροντες κι απογόνοι.
Στα παραθύρια μάς κοιτάνε
όλοι οι παλιοί μας χρόνοι.

Σ’ ό,τι ποθούν να πουν τα χείλη
κάνει η σιωπή μου χώρο.
Πάλι στο σάκο του Αϊ-Βασίλη
η μοναξιά μου, δώρο.