Δίχως βρέφη πελαργοί

Αγωνία στο κατώφλι του σχολείου
να σ’ αφήνει του πατέρα η σκιά
αγωνία σε γκισέ νοσοκομείου
ο ιδρώτας να σου κάνει συντροφιά.

Αγωνία για βαθμούς πανελληνίων
στο κρεβάτι όλη νύχτα να γυρνάς
αγωνία και στα μάτια των οικείων
για τον Άδη ίσα-ίσα αν περνάς.

Αγωνία στου στρατόπεδου την πύλη
να γελά κι ο ήλιος σαν παλιοσειρά
αγωνία στης μητέρας σου τα χείλη
που φωνήεντα τους έρχονται ηχηρά.

Αγωνία για το σήμερα που φεύγει
αγωνία για το αύριο που αργεί
αγωνία για το χτες που διαφεύγει -
οι στιγμές σου, δίχως βρέφη πελαργοί.