Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Στων ονείρων μου τις πτήσεις

Τα κρόσσια του ύπνου φυσά η ματιά μου
και τρίζει του ονείρου η πόρτα - γυρνώ
περήφανος γύρω απ’ τον άξονά μου
στον ξύπνιο μου όμως σαν τόξο λυγώ.

Ξυπνάω και σέρνω στη γη τα φτερά μου
τα πόδια των άλλων τα τσαλαπατούν.
Κι αφού ξεκολλήσαν από τα πλευρά μου
μ’ αφήνουν πεσμένο και μόνα πετούν.

Στου νου μου το κέντρο δουλεύουν τρυπάνια
μα τρύπα δε βρίσκω για να βυθιστώ
στον ύπνο μου πάλι να βρω περηφάνια
και από το σώμα μου ν’ αποσχιστώ.

Στων ονείρων μου τις πτήσεις
μόνο εκεί δε θα με φτύσεις.
Πάνω σου σαν θα περνάω
κοίτα μη σε κουτσουλάω...