Μες στο θνητό αναζητώ
ένα θεό θαμμένο,
μία σιωπή στο βουητό,
τη γύμνια στο ντυμένο.
Το μέλι μέσα στο πικρό,
το χάδι στο χαστούκι,
το αθώο μες στο πονηρό,
το σώμα στο καβούκι.
Απέναντι είναι ο διπλανός,
στην πόλη ήρθε η ζούγκλα.
Μυρίζει χώμα ο ουρανός -
σαν του ροκφόρ τη μούχλα.
Κάθε εισπνοή και εκπνοή,
μέρα νεκρή το βράδυ,
τη σήψη αυτή τη λεν ζωή
κι άλλη ζωή τον Άδη
ένα θεό θαμμένο,
μία σιωπή στο βουητό,
τη γύμνια στο ντυμένο.
Το μέλι μέσα στο πικρό,
το χάδι στο χαστούκι,
το αθώο μες στο πονηρό,
το σώμα στο καβούκι.
Απέναντι είναι ο διπλανός,
στην πόλη ήρθε η ζούγκλα.
Μυρίζει χώμα ο ουρανός -
σαν του ροκφόρ τη μούχλα.
Κάθε εισπνοή και εκπνοή,
μέρα νεκρή το βράδυ,
τη σήψη αυτή τη λεν ζωή
κι άλλη ζωή τον Άδη
