Τρία δίστιχα για ένα συναίσθημα

Φθινόπωρο και άνοιξη, χειμώνας, καλοκαίρι:
 σκυτάλη δίνει η μια εποχή στης αλληνής το χέρι.

Το καλοκαίρι πέρασε κι η θάλασσα μονάχη-
ούτε ψυχή στα πόδια της ούτε κορμί στη ράχη.

Θωρώ τα χρόνια να περνούν κι η πλάκα μου να μένει
από τα δάκρυα σου στεγνή κι απ’ τη βροχή πλυμένη