Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Τάχα τυχαία

Είχε το πράσινο φουντώσει απ’ τα φιλιά μας
και μια κορφούλα θέλω καψαλισμένη έπεφτε γύρω μας
χνούδια από χάδια κλέφτες φύσαγα πάνω σου
οι φοίνικες τρυπούσανε τον ουρανό
κι έσταζε άνοιξη απ’ τα μάτια σου
στα αιωνόβια πλατάνια βγάζαν τη γλώσσα οι στιγμές μας
κι η χλόη πότιζε με ησυχία τα βήματά μας
έτριζαν πόθο τα παγκάκια για τους ίσκιους μας
μια ζάλη χρώματα
μας γυροφέρναν τα παρτέρια
και για να κρατηθούμε
έγειρε προς τον κήπο σπλαχνικά
το καφενεδάκι που καθήσαμε τάχα τυχαία.

The Fosse by Wim Mertens on Grooveshark

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου