Εσπερινό

Έβγαλε άδεια για την ανέγερσή μου
η άνοιξη
αφού λάδωσε πρώτα την ευφορία

τώρα κάτω απ’ τα πόδια μου
δένει κλαράκι απογεύματος
το τιτίβισμα της φωνής σου απ’ το ασύρματο δέντρο
και δε θα με ρίξει στο χώμα παρά μόνο
η μακρύκαννη σιωπή σου
γιατί έτσι βραδιάζει στην αγάπη
σαν τερματισμός κλήσης σε αναπάντητα μάτια