Έξω απ’ το Ηρώδειο, επί της Διονυσίου Αρεοπαγίτου· δυο παιδάκια που τους
έπεσε η μπάλα σ’ έναν περιφραγμένο σκαμμένο χώρο, τρυπώνουν μέσα και
συνεχίζουν από εκεί το παιχνίδι τους - δίπλα σε δυο αρχαίους κίονες κομμένους λίγο πιο πάνω απ’ το μπόι τους…
Με συγκινεί η εξοικείωση των παιδιών με το χώρο και η «φυσική» τους ένταξη
σ’ αυτόν, χωρίς το συναίσθημα του δέους που υποβάλλει η εγκρατής ωριμότητα, χωρίς την απόσταση που επιβάλλει η καθωσπρέπει ιστορία στην επίδοξη
θρασύτητα των επιγόνων της…
Έβλεπα την μπάλα ν’ αναπηδά στις πέτρες, όπως οι μακρινές φωνές των αγανακτισμένων, από παρέα σε παρέα…
Τάχυνα το βήμα μου προς το Σύνταγμα.
Τάχυνα το βήμα μου προς το Σύνταγμα.
