Μιας ζωής παράταση

Ήρθανε τα πάνω κάτω
την αγάπη άσπρο πάτο
ήπια - μέθυσα.
Μου τσουγκρίζουν το ποτήρι
δεν τους κάνω το χατίρι -
μέσα έφτυσα.

Κρύφτηκαν στη γη οι ανθρώποι
ρυτιδώθηκαν οι τόποι -
φύγε, γέρασα.
Άλλα χρόνια, ίδιοι μόχθοι
απ’ τη μια στην άλλη όχθη
πέρα πέρασα.

Το φεγγάρι μ’ ασημώνει
κανείς άλλος δε σιμώνει -
μοναξιάς παράσταση.
Είτε η μέρα σουρουπώνει
είτε πάλι ξημερώνει,
μιας ζωής παράταση.