Εξάσφαιρα μάτια

Η νύχτα φταίει που αργούν
τα λόγια να σε συναντήσουν.
Όλες οι μέρες δεν αρκούν
ήλιο από πάνω μας να στήσουν.

Τα μάτια σου έχουν να με δουν
χρόνια - δεν είπαν να δακρύσουν.
Χείλη που κλείσαν και πενθούν
τις λέξεις που δε θα μιλήσουν.

Θαμπές τον ύπνο μου χαλούν
εικόνες σου, να με ξυπνήσουν.
Κι οι άγγελοι θα προσκυνούν
αυτό το άγιο που ήσουν.

Εξάσφαιρα πυροβολούν
τα μάτια μου, να σε χτυπήσουν -
σπάνε μπουκάλια σε σαλούν,
θαρρώ και πάλι θ’ αστοχήσουν.

(Δικές της πάνω μου επιζούν
κινήσεις, για να μη μου λείπει.
Όλα τα μέλη μου πονούν
κι ούτε ένα βλέμμα της με γλείφει.)