Παίζει ο ύπνος τα κλειδιά σου
κι έτσι γλυκά σε νανουρίζει
τ’ ακούς και μέσα στα όνειρά σου
σαν πόρτα το σκοτάδι τρίζει.
Πέφτει το φως στα βλέφαρά σου
τρέμουν δειλά και ξανασμίγουν
μα η λάμψη πάλι απ’ τα κλειδιά σου
γεννά μια πόρτα και ανοίγουν.
κι έτσι γλυκά σε νανουρίζει
τ’ ακούς και μέσα στα όνειρά σου
σαν πόρτα το σκοτάδι τρίζει.
Πέφτει το φως στα βλέφαρά σου
τρέμουν δειλά και ξανασμίγουν
μα η λάμψη πάλι απ’ τα κλειδιά σου
γεννά μια πόρτα και ανοίγουν.
