Ξύπνησα

...με το φόβο μήπως φυσήξει
και σκορπίσουν τα όνειρα -
χνούδια που ξέφυγαν από τη σκούπα του ύπνου.
Αργοσαλεύοντας τα κόκκαλά μου
παίρνω μαθήματα ανατομίας
πάνω στο σκελετό του φόβου -
να μη φυσήξει.

Κι όπου ανασαίνει η ματιά σου μακριά μου φως
σε ξαναβρίσκω ακολουθώντας
τα τρίμματα της γομολάστιχας
που ξόδεψες πάνω στις λέξεις της αγάπης.

Μην ξυπνήσεις -
ακόμη δεν τελείωσα το δάκρυ μου
για την αρχή του κόσμου.