Μ. Αναγνωστάκης
να παίρνεις μέτρα σαν αληθινός νεκροθάφτης, να πιάνεις τα νούμερα κι ας σου γλιστρούν οι άνθρωποι, να πετυχαίνεις στόχους σημαδεύοντας ζωές, να νεύεις καταφατικά στο κόψιμο των άλλων κεφαλιών και να μην καταλαβαίνεις ότι προσκυνώντας αυτούς που κι εσένα θ' αποκεφαλίσουν, κάνεις ευκολότερο το έργο τους, να σώζεις την Ελλάδα αφανίζοντας τους Έλληνες, να φορολογείς την ανάσα τους για να εκτιμούν που ζουν, να ψηφίζεις νόμους που καταργούν το Σύνταγμα, να ’χεις φιμέ τζάμια για να γλιτώνεις το φτύσιμο, να δίνεις την καρέκλα σου στον ξένο για να μην τη χάσεις απ’ τον Πρωθυπουργό, να ’χεις πλεόνασμα απανθρωπιάς μπας και μειώσεις το χρέος, και να μην έχεις άλλο χρέος απ’ το να μειώσεις το χρέος, και ας αυξάνει το χρέος, γιατί χρωστάς σ’ ένα παιδί το μέλλον του, σ’ έναν άνεργο τη ζωή του, σ' ένα λαό την περηφάνια του και στη γη την περιστροφή της... που δε σε πέταξε από πάνω της για να μπορείς ε σ ύ ακόμη να τους χρωστάς - κι αυτό το χρέος δεν κουρεύεται...
*Κι αν είσαι ποιητής ή συγγραφέας, το θέμα είναι
πως τώρα ίσως βρεις επιτέλους ένα θέμα να γράψεις...
**Όσο οι άλλοι παίζουν με τις ζωές μας, είναι πολυτέλεια εμείς να παίζουμε με τη γλώσσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου