Διαβάζω:
"Η επιστημονική φαντασία επιβεβαιώνεται με μια ανακάλυψη πρωτοφανή στα αστρονομικά χρονικά. Το ερευνητικό διαστημικό σκάφος Kepler της NASA εντόπισε έναν πλανήτη ο οποίος έχει δυο ήλιους - περιστρέφεται δηλαδή γύρω από δυο άστρα ταυτοχρόνως!Είναι η πρώτη φορά που ένα τέτοιο φαινόμενο συλλαμβάνεται από ανθρώπινα όργανα. Ο πλανήτης, ο οποίος ονομάζεται Kepler-16b, βρίσκεται σε μια γωνιά του Γαλαξία σε απόσταση 200 ετών φωτός από τη Γη. Υπολογίζεται ότι είναι ένας γίγαντας αερίων με μάζα όσο το ένα τρίτο αυτής του Δία.
Δυο ανατολές και δυο δύσεις
Ολοκληρώνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από τους δύο ήλιους του σε 229 γήινες ημέρες. Όπως ο πλανήτης του Λουκ Σκαϊγουόκερ στην ταινία «Ο πόλεμος των άστρων» έχει τη σπάνια τύχη να «βλέπει» δυο ανατολές και δυο δύσεις.
Παρ’ όλα αυτά μάλλον κανείς δεν βρίσκεται εκεί για να τις απολαύσει.* "
(πηγἠ:in.gr)
Σωστά μπήκε αυτό το "μάλλον"...
Γιατί η είδηση μ' έκανε να θυμηθώ κάτι παραπλήσιο απ' το "Μικρό πρίγκιπα" :
"Αχ, μικρέ μου πρίγκιπα! Έτσι, σιγά σιγά, κατάλαβα τη μελαγχολική σου ζωούλα. Για πολύν καιρό, δεν είχες τίποτα να σε διασκεδάσει παρά μονάχα τα απαλά ηλιοβασιλέματα. Την καινούργια αυτή λεπτομέρεια την έμαθα την τέταρτη μέρα το πρωί, όταν μου είπες:
«Πολύ μ' αρέσουν τα ηλιοβασιλέματα. Πάμε να δούμε ένα ηλιοβασίλεμα...»
«Μα πρέπει να περιμένουμε...»
«Να περιμένουμε τι;»
«Να περιμένουμε τον ήλιο να βασιλέψει».
Φάνηκες να ξαφνιάστηκες στην αρχή κι ύστερα γέλασες με τον εαυτό σου. Και μου είπες:
«Όλο νομίζω πως είμαι στον τόπο μου!»
Είναι γεγονός. Όλοι το ξέρουν πως όταν είναι μεσημέρι στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο ήλιος στη Γαλλία βασιλεύει. Θα 'φτανε να μπορούσαμε να πάμε στη Γαλλία μέσα σ' ένα λεπτό και θα βλέπαμε τον ήλιο να βασιλεύει. Δυστυχώς όμως, η Γαλλία είναι πολύ μακριά. Αλλά στον τόσο δα μικρό πλανήτη σου, έφτανε να τραβήξεις την καρέκλα σου δυο βήματα πιο κάτω. Κι έβλεπες το δειλινό όποτε το ήθελες...
«Μια μέρα, είδα τον ήλιο να βασιλεύει σαράντα τρεις φορές!»
Και μετά από λίγο συνέχισες:
«Ξέρεις... όταν είσαι λυπημένος σ' αρέσουν τα ηλιοβασιλέματα...»
«Κείνη τη μέρα με τις σαράντα τρεις φορές ήσουν τόσο λυπημένος λοιπόν;»
Ο μικρός πρίγκιπας όμως δεν απάντησε."
*Όσο για το απόσπασμα από το παραμύθι...αυτή η αποσιώπηση της αιτίας της λύπης από το Μικρό Πρίγκιπα αφήνει μετέωρη την απορία τόσο του συγγραφέα όσο και των αναγνωστών...ένα "σκοτεινό σημείο" που όμως φωτίζει καλύτερα το πρόσωπο του πρίγκιπα -κι ας είναι με το αινιγματικό φως των 43 ηλιοβασιλεμάτων...
Υπάρχει πάντως πιθανότητα "να αναφέρεται στις 43 μέρες (10 Μαΐου – 22 Ιουνίου) προσπάθειας κατάληψης της Γαλλίας από τους Ναζί το 1940. Ίσως γι’ αυτό ο Μικρός Πρίγκιπας (συγγραφέας) είναι λυπημένος στο 44ο ηλιοβασίλεμα, όταν η χώρα του δεν είναι πλέον ελεύθερη να αντικρίζει τον ήλιο."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου