Παρασκευή 29 Μαΐου 2009
Από την Παλατινή
Μελέαγρος, V 24
Ψυχή μοι προλέγει φεύγειν πόθον Ηλιοδώρας,
δάκρυα καί ζήλους τούς πρίν επισταμένη.
φησί μέν, αλλά φυγείν ού μοι σθένος.η γάρ αναιδής
αυτή καί προλέγει καί προλέγουσα φιλεί.
Την Ηλιοδώρα η ψυχή μου λέει να ξεχάσω
τις ζήλιες και τα δάκρυα μην ξαναδοκιμάσω.
Ό,τι κι αν λέει, δεν μπορώ- μα πώς το αποτολμάει
και να ζητά το χωρισμό κι ακόμα ν’ αγαπάει;...
Έμμετρη απόδοση: Ι. Ν. Κυριαζή
Ετικέτες
ΠΑΛΑΤΙΝΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου