Ο κωλοτούμπας

Τούμπες φέρνω όπου βρεθώ
πότε εκεί και πότε εδώ
μαύρο κάνω το λευκό
και το μέλι εμετό.

Λέω λόγια του αέρα
κάνοντας τη νύχτα μέρα
σπάω την πλήξη για τα πλήθη
με αλήθειες παραμύθι...

Δίνω ψήφο που αψηφώ
κι όρκο παίρνω που πατώ
πίστη δείχνω στο Θεό
που τυχαίνει να 'μαι εγώ.

Έχω σπίτι τη Βουλή
και μια σκέψη κουζουλή-
τους δικούς μου ψηφοφόρους
χάνω βάζοντάς τους φόρους.

Σκέτη γλύκα η κωλοτούμπα
σαν σιρόπι σε τουλούμπα...
Κρίνετέ με επιεικώς-
είμαι απλώς πολιτικός...