Ἠράσθην, ἐφίλουν, ἔτυχον, κατέπραξ’, ἀγαπῶμαι.
τίς δέ καί ἧς καί πῶς, ἡ θεός οἶδε μόνη.
Συνάντησα, ερωτεύθηκα κι από αγάπη λειώνω –
μα ποιος εγώ, με ποια και πώς, θεός γνωρίζει μόνο.
Από την Παλατινή ανθολογία
*Τελικά ήταν της μοίρας του γραφτό μαζί με την ταυτότητα του έρωτά του, ανώνυμος να μείνει κι ίδιος ο ποιητής μέσα στους αιώνες.Κι έμεινε αυτό το δίστιχο αθάνατη απόδειξη της στάχτης του.
Κι εγώ έμεινα να θαυμάζω την υψηλή αισθητική της τύχης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου