*
Κόκκινο κι άσπρο -
ματωμένη κι η μύτη
του χιονάνθρωπου.

*
Άσ’ το λυχνάρι-
όπου πενθεί το χιόνι,
λειώνει το μαύρο.

*
- Ζουν οι γονείς μας;
ρώτησα ένα φύλλο
για τις ρίζες μας.

*
Μύτη λιαχτίδας
καρφίτσωσε τη βροχή -
κακή μοδίστρα.

*
Φθηνός ουρανός -
νοίκι απ’ τα μάτια ζητά
ένα τους δάκρυ.

*
Εξαντλημένος
από ακατάσχετη
μνημορραγία.

*
Φιλιά στη λάσπη -
φιλορροούν τα χείλη .
Πού να πατήσω;