Στον ποιητή που έγινε κριτικός μου, του Κωστή Παλαμά

Ό,τι κι αν κάμεις,
όπου να δράμεις,
απ' όποιο γένος,
δικός μου ή ξένος,
του κάκου ! Εμπρός σου
πάντα θα μ' έχεις,
πίσω μου τρέχεις·
το τρέξιμό σου
να μην το βιάζης
και λαχανιάζεις.
Να με θυμάσαι,
τέτοιος ο νόμος :
ο πεζοδρόμος
μιας έγνοιας θα 'σαι
κ' εγώ μιας χάρης
ο καβαλλάρης.

Οι πεντασύλλαβοι, 1925
'Απαντα, τομ. Ζ΄, σελ. 461

Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο του Κώστα Κουτσουρέλη