Αυτή είναι η... "εικόνα της Παναγίας" της Τήνου που τούτες τις μέρες οι πιστοί προσκυνούνε.
Κι αντιγράφω από εδώ:
"Η εικόνα, που χρονολογείται από τον 7ο μ.Χ. αιώνα, όπως είπαμε δεν είναι ορατή, συγκεκριμένα το θέμα της δεν είναι ορατό. Βρίσκεται σφραγισμένη αεροστεγώς μέσα σε μια χρυσή θήκη για να μη φθείρεται το ξύλο της και τη σκεπάζει ένα τζάμι το οποίο καθαρίζει σχολαστικά και πολύ συχνά ένας υπάλληλος. Το μόνο λοιπόν που θα δείτε είναι κοσμήματα, όλων των ειδών και μεγεθών: μαργαριταρένια κολιέ, διαμαντένια δαχτυλίδια με τεράστια μπριγιάν, πλατινένια περιδέραια. Οι άνθρωποι, ωστόσο, μολονότι δεν βλέπουν ουσιαστικά την εικόνα, στέκονται με δέος μπροστά της, την προσκυνούν ενώ αρκετοί πέφτουν στα γόνατα και κάνουν δεήσεις."
Κι από αλλού βρήκα ότι "To "Χαίρε Κεχαριτωμένη" κάτω αριστερά είναι φτιαγμένο από πανάκριβα διαμάντια, δώρο της Βασίλισσας Όλγας. Το "Μαρία" επίσης είναι από μεγάλα διαμάντια, νομίζω δώρο της Φρειδερίκης υπέρ υγείας του Βασιλέως Παύλου."
Πολλά θα μπορούσε κανείς να σχολιάσει βλέποντας αυτήν την εικόνα.
Μα εμένα πήγε το μυαλό μου στον αξεπέραστο σκύλο, το Διογένη τον Κυνικό, που όταν κάποιος μιλούσε με θαυμασμό για τα αφιερώματα στη Σαμοθράκη, γύρισε και του είπε:
"Πολλῷ ἂν εἴη πλείω εἰ καὶ οἱ μὴ σωθέντες ἀνετίθεσαν".
"Και πόσα περισσότερα θα ήταν, αν αφιέρωναν κι όσοι δε σώθηκαν..."
*Το μόνο ελαφρυντικό θα ήταν αν μας λέγαν πως αυτό που βλέπουμε είναι δείγμα "οπτικής ποίησης"...
**Η ανάρτηση αφιερώνεται στο φίλο Κλέαρχο.