Πάντα με μάτια χαμηλά

Λόγια που ξέχασες να πεις,
σιωπές που είπες να ξεχάσεις.
Μάτια που δίψασες να δεις -
με δάκρυα πώς να ξεδιψάσεις;…

Εχτές κοιμήθηκες στις τρεις -
όνειρα κι ύπνος σ’ αποφεύγουν.
Αυτά που χάνεις, θα τα βρεις
στο τέλος να σε περιμένουν.

Πάντα με μάτια χαμηλά,
με χείλη συνεχώς σφιγμένα.
Και μια βροχή, από ψηλά,
θα πέφτει πάντοτε για σένα.

Γυρνά η γη κι αδιαφορεί
ποιοι νόμοι τη γυρνούν με τάξη.
Πάνω κι απ’ το Θεό μπορεί
μόνον ο νους σου να πετάξει.