Αλληγορία

Χτυπούν φτερούγες θάλασσας, νερένια ορθώνονται όρη
και τρικυμίζει τ’ ουρανού το γαλανό πανάκι...
η πρύμνη ανασηκώνεται, βυθίζεται η πλώρη·
του καπετάνιου ακίνητο μονάχα το μουστάκι.

Την προσευχή τους κάνουνε οι ναύτες φοβισμένα
αγριεμένο το νερό καθώς έχει μπουκάρει·
τα κύματα τραντάζουνε τα πλοία τα δεμένα
μα μόνο το καράβι μας κοντεύει να φουντάρει.

Για να σωθούνε τρέχουνε αλλόφρονα τα πλήθη
μα πουθενά δε βρίσκουνε ν’ αντλήσουνε κουράγιο
κι ότι δεν κινδυνεύουνε κανένας δεν τους πείθει
αφού οι πάντες έχουνε σίγουρο το ναυάγιο.

Σήμα κινδύνου εκπέμπουμε ζητώντας μια βοήθεια
κι άλλους καλούμε να ’ρθουνε να πιάσουν το δοιάκι
κι όπως τις υποσχέσεις τους τις παίρνουμε γι’ αλήθεια
πριν από εμάς, δες, πνίγονται...στα γέλια ετούτοι οι δράκοι.